Budynki galerii

Siedziba Galerii znajduje się w dwóch cennych renesansowych mieszczańskich domach w historycznym centrum Igławy. Oba budynki mają zachowaną dolną sień (tzw. mázhaus) oraz piętrową sień. Zachowały się tutaj niektóre kamienne elementy z XVI wieku. Warte uwagi są również renesansowe zdobienia sklepienia piętrowej sieni w budynku przy ulicy Komeńskiego.

Budynek przy ulicy Komeńskiego 10.

Budynek ten, będący obecnie siedzibą igławskiej galerii, znajduje się na ulicy prowadzącej w kierunku górnej strony Placu Masaryka. Powstał w wyniku połączenia dwóch sąsiadujących ze sobą budynków w 1864 roku. Oba domy zostały zbudowane na wąskich i długich działkach, co jest typowe dla miejskiej zabudowy epoki średniowiecza. Pozostałości starych domów zostały zniszczone przez pożar miasta w 1551 r. i przez późniejszą odbudowę. Odbudowa domu po pożarze zakończyła się w 1577 roku. Z tego okresu zachował się portal wejściowy, dolna sień (tzw. mázhaus), dwupoziomowa piwnica i górna piętrowa sień. Przestrzeń sieni przykrywa ośmioczęściowe sklepienie, które ozdobione jest malarską dekoracją pochodząca z końca XVI w. Dekoracja ta jest jednym z najciekawszych zabytków renesansowej Igławy. W latach sześćdziesiątych minionego stulecia dom został odrestaurowany i przystosowany na potrzeby galerii.

Budynek przy Placu Masaryka 24

Drugi budynek używany przez galerię znajduje się w dolnej części Placu Masaryka. Ponieważ miasto Igława zostało założone już w połowie XIII wieku, a wkrótce potem został wydany królewski dekret określający zasady zabudowy miejskiej, można założyć, że na miejscu tego domu istniała zabudowa już w średniowieczu. Jednakże oryginalny wygląd tego pierwotnego gotyckiego domu nie może być dzisiaj widoczny ze względu na częste pożary. W XVI w. został w tym miejscu wybudowany dom, z którego do dzisiaj zachował się kamienny portal wejściowy, łukowa parterowa sień tzw. mázhaus oraz piętrowa sień w drugiej kondygnacji budynku. Na piętrze znajduje się wartościowe sklepienie zwierciadlane z lunetami i konsolami po bokach, pochodzące prawdopodobnie z okresu przełomu XVIII i XIX wieku. Jest ono niespotykane w igławskim środowisku urbanistycznym. W latach osiemdziesiątych minionego stulecia dom został odrestaurowany i przystosowany na potrzeby galerii.

830827 visitor